Eftir langa pásu

Efrir þessa löngu pásu er um að gera skrifa eitthvað sem mé býr í brjósti. Júlímánuður er búin að ver hreint út sagt ömurlegur. Veðrið hefur ekki verið gott, sambandið milli mín og barnanna minna herur ekki verið gott og sambandið milli okka hjónanna hefur verið með því alvesta frá því sögur hóvust. Við eru, algjörlega á sitthvorri skloðununn hvað allt varðar þessa dagana. Ég er að spá í að fara tíl útlanda í svo sem eina viku því þessa næstu viku ætlar Gunnholur og Lesse að ver hérn aí heimsók og ég er ekki að meika það. ég þoli ekki þegar ég er settur skör niður af konunni minni en einhver annar, fyrir utan hvað þau eru miklir sóðar. Svo er sumarfríið að vera búið. Ég er ekki að nenna með meiu móti að hitta þessa djöfulls auminga sem ég ér að vinna með. Bónó pg Anna eru svo að flutja í næstu viku þannig að ég verð ann verr staddur en áður. Jón Óskar verður samt hérna og reynist hann að vanda vera hin besti haukur í horni. þa hefur ekki staðið á þeim hjónum, Jóni og Beggu að hlaupa undir bagga með okkur hérna með að lána okkur bíl í okkar óförum og er bara gott um það að segja. Annars er ég sjálfur búin að vera alveg svakalega langt niðri undanfarna daga og er ekki alveg búin að tækla hvernig ég á að komst í gegnum það. Einar Vald er samt búin að reynas, ein og venjulega besti vinur í raun og hvetur mig áfram þrátt fyrir allt. þær mótbárur og leiðindi sem ég verð fyrir dags-daglega þarf ég bara að tækla og feisa eins og ég get ve l þega ég er í satandi til, er bara ekki í því ástandi eins og er. þá er þetta bara fínt, nenni ekki meira og er farin að soafa.